Ένα «Ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο» της προβιομηχανικής Λευκάδας, αποθησαυρισμένο μέσα από την τεράστια συλλογή της Χαραμογλείου Ειδικής Λευκαδιακής Βιβλιοθήκης παρουσιάζεται στο καινούργιο λεύκωμα που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκαδίων. Πρόκειται για μια καλλιτεχνική προσέγγιση του νησιού, μέσα από τη ματιά φωτογράφων και περιηγητών, με πρωταγωνιστές τα παρθένα θαλασσινά και ορεινά τοπία και τους ανθρώπους τους.
Το λεύκωμα θα παρουσιαστεί στην αίθουσα τέχνης «Θεόδωρος Στάμος» το Σαββατο 9 Σεπτεμβρίου 2023, στις 19.00. Στον ίδιο χώρο διεξάγεται έκθεση με τις φωτογραφίες του λευκώματος.
Διάρκεια έκθεσης: 7-10 Σεπτεμβρίου 2023-09-06
Ώρες επισκέψεως 18.00-21.00
Οι επιμελητές του λευκώματος Χαρά Σαΐτη και Δημήτρης Ε. Σολδάτος αναφέρουν στο προλογικό τους σημείωμα:
«Τι να επιλέξει κανείς και τι να αφήσει από τον μεγάλο θησαυρό της Χαραμογλείου Ειδικής Λευκαδιακής Βιβλιοθήκης; Τεράστιος ο όγκος του υλικού και η κάθε λεπτομέρεια ανακινεί ένα καινούργιο μονοπάτι ενδιαφερόντων και συσχετισμών. Φωτογραφίες, σλάιντς, καρτ-ποστάλ και άλλα σπάνια έγγραφα περιγράφουν το κάθε ένα ξεχωριστά μια διαφορετική όψη της Λευκάδας. Αν είναι δύσκολο σήμερα το έργο των επιμελητών, πόσο επίπονο θα ήταν το έργο του συλλέκτη, του Αριστοτέλη Χαραμόγλη!
Η ανάγκη να μπουν όρια στις επιλογές ήταν επιτακτική. Αρχίσαμε λοιπόν το ταξίδι μας με μια περιήγηση στον τόπο, ξεκινώντας από την είσοδο του νησιού, το κάστρο, το λιμάνι, την πόλη. Προχωρήσαμε προς το Νυδρί, τη Μαδουρή, το Μεγανήσι, ξαποστάσαμε λίγο στη Βασιλική και βγήκαμε στο ακρωτήριο Λευκάτας. Χορτασμένοι από θάλασσες, ανηφορίσαμε στα ορεινά ως ψηλά την Εγκλουβή και πιάσαμε να κατεβαίνουμε περνώντας για προσκύνημα στη Φανερωμένη και καταλήγοντας στους μύλους της Γύρας. Οδηγός μας εικόνες του νησιού της προβιομηχανικής εποχής, παρθένο κι ακατέργαστο τοπίο, ιστορικές τοποθεσίες μνήμης, τόπος και άνθρωποι.
Τόπος η Λευκάδα και χρόνος άχρονος. Χρόνος που κάνει τα τοπία μακρινά, χαμένα σε μια νοσταλγική αχλή. Η ματιά των φωτογράφων και περιηγητών ποιητική. Βλέμμα που καθηλώνει και μιλάει κατευθείαν στην καρδιά. Αυτό παρέμεινε και το τελικό κριτήριο: προσπεράσαμε την ιστορική σημασία ή την σπανιότητα –χωρίς φυσικά να τις αποκλείσουμε- για να δημιουργήσουμε ένα παλλόμενο, ζωντανό σύνολο μιας Λευκάδας που εμπνέει και συγκινεί.
Τούτο το λεύκωμα ας είναι αφιερωμένο σ’ αυτούς: στους γνωστούς και άγνωστους φωτογράφους, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, οι οποίοι οδοιπορώντας στα χορταριασμένα πλέον μονοπάτια ή διαπλέοντας μ’ ένα βαρκάκι το Ιόνιο, διέσωσαν μια Λευκάδα που πλέον υπάρχει μόνον στις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Αυτός ο ασπρόμαυρος και σιωπηλός κόσμος έχει πολλά να διδάξει την πολύβουη και πολύχρωμη εποχή μας.»